Πώς γίνεται ένα παιδί να έχει ιδιαίτερη κλίση στα μαθηματικά, στη μουσική, στις ξένες γλώσσες, στη μετεωρολογία, να έχει ξεχωριστές ικανότητες και ενδιαφέροντα, αλλά να δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σχολείου;
Επιπλέον, πώς γίνεται να έχει ένα ιδιαίτερα ανεπτυγμένο λεξιλόγιο, αλλά να έχει προβλήματα στην επικοινωνία, να δυσκολεύεται να συζητήσει με τους συνομηλίκους του, να τους αποφεύγει γιατί δεν μπορεί να τους καταλάβει, να δυσκολεύεται να παίξει και να συνεργαστεί μαζί τους γιατί δεν αντιλαμβάνεται άγραφους κανόνες;
Τα παιδιά με σύνδρομο Αsperger ή Αυτισμό Υψηλής Λειτουργικότητας αντιλαμβάνονται τον κόσμο με διαφορετικό τρόπο. Συχνά πιστεύουν ότι όλα κινούνται μ’ έναν παράξενο ρυθμό. Για ποιο λόγο άλλα λέμε και άλλα εννοούμε; Γιατί οι κοινωνικές σχέσεις είναι τόσο περίπλοκες και τόσο συναισθηματικά φορτισμένες;
Το σύνδρομο Αsperger πήρε το όνομά του από τον Αυστριακό γιατρό ΗansAsperger . Ο Asperger, το 1944, παρατήρησε μια ομάδα παιδιών και εφήβων τα οποία, παρόλο που είχαν πολλά εντυπωσιακά χαρακτηριστικά, όπως υψηλό επίπεδο ανεξάρτητης σκέψης και ικανότητα για εξαιρετικά επιτεύγματα, δυσκολεύονταν ν’ ανταποκριθούν κοινωνικά και παρουσίαζαν δυσκολίες στην κοινωνική χρήση του λόγου, καθώς και συχνά επαναληπτικές – στερεοτυπικές συμπεριφορές και εμμονές με συγκεκριμένα αντικείμενα. Το σύνδρομο αγνοήθηκε για χρόνια από τους ειδικούς και μόλις το 1981 η Lorna Wing με ένα άρθρο της παρουσίασε παιδιά με παρόμοια χαρακτηριστικά δημιουργώντας ένα νέο πεδίο ερευνών που στη συνέχεια διευρύνθηκε σημαντικά.
Συνήθως τα παιδιά με σύνδρομο Αsperger έχουν μέση ή υψηλή φυσιολογική νοημοσύνη, ενώ κάποια από αυτά έχουν ιδιαίτερα χαρίσματα και ταλέντα. Αυτά τα παιδιά και οι ενήλικες εμφανίζουν ορισμένα συμπτώματα του αυτισμού δίχως όμως καθυστέρηση στον λόγο και στη γνωστική τους ανάπτυξη. Η συγκεκριμένη συμπτωματολογία εντάσσεται στην κατηγορία των αναπτυξιακών διαταραχών, είναι νευροβιολογικής αιτιολογίας και συναντάται συχνότερα στα αγόρια.
Το σύνδρομο Αsperger συμπεριλαμβάνεται από το 1992 στη Διεθνή Ταξινόμηση των Νόσων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ΙCD-10 και στην αντίστοιχη ταξινόμηση στο DSΜ της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας.Το 2013, η 5η έκδοση του DSM εισήγαγε σημαντικές αλλαγές στα διαγνωστικά κριτήρια του αυτισμού και έτσι, σήμερα χρησιμοποιείται πλέον ο γενικός όρος Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος.