Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας για τον Αυτισμό στις 2 Απριλίου, ο Κλάδος Νευροαναπτυξιακών Διαταραχών Ενηλίκων γνωστοποιεί κείμενο με θέμα «η χαμένη γενιά του αυτισμού». Απευθύνεται στα μέλη της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και σε όλους τους φορείς που σχετίζονται με τις Νευροαναπτυξιακές Διαταραχές.
Η διάγνωση του Αυτισμού στα παιδιά και τους εφήβους αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ αντικείμενο της εξειδίκευσης των Ψυχιάτρων των Παιδιών και Εφήβων. Κατά κανόνα ακολουθεί ένα από τα δυο διεθνή ταξινομητικά συστήματα για τη διάγνωση των ψυχικών νοσημάτων, υποστηρίζεται από ειδικά διαγνωστικά εργαλεία για τον Αυτισμό, και συχνά περιλαμβάνει τη συνεργασία άλλων ειδικοτήτων. Όταν πραγματοποιείται νωρίς, στην παιδική ηλικία, τα οφέλη είναι σημαντικά για την ενσωμάτωση του ατόμου στο περιβάλλον του αλλά και την εφαρμογή προσαρμογών του περιβάλλοντος στις ανάγκες του ατόμου.
Επιδημιολογικά δεδομένα και κλινική εμπειρία αναδεικνύουν όμως το πρόβλημα έλλειψης διάγνωσης πολλών ενηλίκων ατόμων με Διαταραχής του Φάσματος του Αυτισμού (ΔΑΦ). Ο διαγνωστικός ηθμός των προηγούμενων ταξινομητικών συστημάτων δεν εντόπιζε άτομα στα οποία αργότερα έγινε εμφανής η επιρροή των πυρηνικών συμπτωμάτων του αυτισμού στην ψυχική τους υγεία. Αναδύθηκε λοιπόν, τα τελευταία χρόνια το θέμα της «χαμένης γενιάς του αυτισμού» για τα ενήλικα άτομα. Πρόκειται, κατά κανόνα, για άτομα με φυσιολογική νοημοσύνη και ως ένα βαθμό λειτουργικά τα οποία δεν έλαβαν σε μικρότερη ηλικία τη διάγνωση και συχνά την επιζητούν ως ενήλικες προκειμένου να εξηγήσουν προβλήματα που τους έχουν κατά περιόδους προκύψει.
Η Ψυχιατρική Κοινότητα οφείλει να φροντίσει ώστε να ικανοποιήσει με αξιόπιστο τρόπο τα αιτήματα αυτών των ατόμων τα οποία με δική τους επιθυμία αποζητούν αξιολόγηση ως προς το να λάβουν τη διάγνωση ΔΑΦ. Σε αυτές τις περιπτώσεις η διάγνωση ΔΑΦ ενίοτε διαλευκάνει δυσεπίλυτα διαγνωστικά προβλήματα ή/και δικαιολογεί την ανθεκτικότητα στη θεραπεία ορισμένων ψυχιατρικών διαταραχών.
Η Τριμελής Επιτροπή
Α. Πεχλιβανίδης
Ε. Καλαντζή
Κ. Κορομπίλη
